ဝိနည်းအရဆိုရင်တော့ “ထေရ နဝ မဇ္ဈိမ”လို့ ခွဲထားပါတယ်။ “ထေရ”ဆိုတာက ဝါ(၂၀)အထက်ကို ခေါ်ပါတယ်။ မြန်မာများက ဒီအရွယ်ကို ဘုန်းကြီး ဘုန်းဘုန်း စသည်ခေါ်ကြပါတယ်။ စနစ်တစ်ခုကို ကိုယ်တိုင်တီထွင်ပြီး သင်ကြားပို့ချ လေ့ကျင့်ပျိုးထောင် ဦးဆောင်မှုပေးနေတဲ့ ရဟန်းတော်မျိုးကိုတော့ ဆရာတော်လို့ သုံးနှုးခေါ်ဆိုတတ်ကြပါတယ်။
ထိုဆရာတော်မျိုးတွေဟာ စာပေပို့ချ ကျမ်းစာတွေရေးသားပြုစု တရားဟောတရားပြ လိုအပ်ရင် ပရဟိတတွေကိုလည်းလုပ်နဲ့ ဘဝကိုလေးနက်စွာ အဓိပ္ပါယ်ရှိစွာ ဖြတ်သန်းကူးခတ်နေတတ်ပါတယ်။ ဘယ်အရာကိုမှပေါ့ပေါ့တန်တန် ပြောဆိုလုပ်ကိုင်လေ့ မရှိပါဘူး။ senior age ကို ရောက်လာသည်နှင့်အညီ ကာယကံဝစီကံ မနေကံတွေကိုလည်း လူကြီးလူကောင်းဆန်ဆန်ပြုမူနေထိုင်ရပါတယ်။ Continue reading “ရဟန်းသံဃာအတွက် ထေရဝါဒဝိနည်းဆိုင်ရာ အသုံးအနှုံးမှန်ကန်စေဖို့”